در دشت آبی چشم
پروانه
در آستانهی پریدن از پیله بود
که تو
پلک بر هم نهادی.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
چراغ های روشنی بخش رابطه
سخنی با شما
- نیما طاهری
- ما خود برای خود ناشناخته ایم...ما هرگز پی خود نگشته ایم...ازین روست که ماناگزیر با خود بیگانه میمانیم و خود را در نمییابیم. ما میباید خود را درست بجا نیاوریم و جاودانه این اصل بر ما فرمان راند که « هیچ کس دورتر از خود با خود نیست.» آنجا که پای ِ خود در میان باشد، ما کجا و شناخت کجا! نیچه. تبار شناسی اخلاق
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر